Uğultulu Tepeler, hiç kuşkusuz en sevdiğim klasik... Karakterler, olaylar, anlatım, hepsi ayrı ayrı harika.
Akıcı, sizi içine çeken, sevilmeyecek karakterlerle bile size empati kurdurabilen bir roman.(Sevilmeyecek karakterler o kadar fazla ki, illa biri ile empati kuruyorsunuz merak etmeyin)
Ana karakterlerini bu denli sevmediğim ama aynı zamanda yanımdan ayırmadığım bir kitabım yoktu, Uğultulu Tepeler sayesinde oldu. Sevgiyi, kötülüğü, acımasızlığı ve takıntıyı öyle iyi ifade etmiş ki yazar mevcut dönemini aşmış ve günümüzün kalbine ulaşmış.
Çok acı ki yazar çok erken yaşta vefat etmiş ve bizi muhtemel, mükemmel eserlerinden mahrum bırakmış.
Umarım bu kitabı okumak isteyenler, başlangıç kısmında sıkılıp bırakmazlar. Bu muhteşem esere karşı göstereceğiniz ufak bir sabır size unutulmayak güzellikte bir keyif bıraktırıyor...
Keyifli okumalar!8
