Uğultulu Tepeler
Emily BrontëHigh Rated Uğultulu Tepeler Reviews
You can find High Rated Uğultulu Tepeler quotes, high rated Uğultulu Tepeler book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
“Ürkütücü ve çekici” - Wuthering Heights
Victoria dönemi edebiyatına hayran bir bakış açısı oluşturan, kardeşlerden diğerinin kitabı “Jane Eyre” okuduğumda da çok etkilenmiştim. Şimdi de içime dolan duygularla yazıyorum.
Bronte kardeşler feminizm, sembolizm gibi soyut kavramları harika bir kurguyla somutlaştırıyor. Çevirinin de hakkını vermek gerekli.
Başlarken kafa karıştırıcı bir karakter kurgusuyla karşılaşıyoruz, endişe etmeyin, İngiliz edebiyatında okuduğumuz türden farklı değil. Daha sonra karakterler öyle bir oturuyor ki içimize işliyor, hatta içselleştirmeden okuyamıyorsunuz. Kimsesiz, masum bir çocuğun intikam ateşiyle yanan korkunç bir aşığa dönüşmesi..
Kitap, çiftliğe bir kiracı gelmesi ile başlıyor. Merakla uşağa, çiftliğin hikayesini anlattırmasıyla devam edip, öyle de son buluyor. Okurken gelişen olaylara, akrabalık ilişkilerine, karakterlerin bencilliğine, hırsına şaşkınlıkla şahit oluyorsunuz. “Uğultulu tepeler” ismi de karakterlerin özellikle de Heathcliff’in vahşi ruhunun sembolik aktarımı. İstenmeyen, evlatlık bir çocuğu seven, kabullenen Cathrine ile kavuşamadıkları trajik aşkları. Yaşadıkları mı onu bu kadar acımasız yapıyor yoksa yaradılışı mı böyle? Ben daha fazla anlatmayayım, okuyun, hissedin.
İngiliz edebiyatının klasikleri arasında yer alan Emily Brontë’nin bu romanı, yazarın tek romanı olup hem romantizm akımının hem gotik unsurların hem de Victorya döneminin edebi özelliklerini yansıtmaktadır. Bu romanda yazarın hayatına yönelik ipuçlarına da rastlamaktayız. Yazarın yaşamında gerçekleşen peş peşe ölümler, kilise mezarlığına bitişik
Gurur ve Önyargı 'dan sonra en sevdiğim aşk romanıdır. Bu iki romanı karşılaştırmam pek de saçma olmayacaktır. Çünkü iki kitap da Victoria döneminde yazılmış olmakla birlikte iki kadın tarafından yazılmış. Ki o dönemde "Kadın yazar" ifadesi çok hor görülmüş olmakla birlikte kadınlar erkek takma adlarıyla kitap basabiliyorlarmış. İşte bu dönemden çıkmış 3 güçlü kadından biridir Emily Bronté. Maalesef tek romanı da Uğultulu Tepeler'dir. Kitabı okuduktan sonra Uğultulu Tepeler ismi anlam kazanıyor bence...
Şimdi kitaba giriş yapalım.
Bir aile soyunun iki nesil boyunca yaşadıklarının ve bu ailedeki kavuşulamayan aşkların anlatıldığı bir romandır Uğultulu Tepeler. Kitabın başı hakkında bir şeye değinmek istiyorum. Kitabın başı biraz anlaşılmaz ve karamsar. Kitabı ortalarına gelene kadar zar zor getirdiğimi söylemem lazım. Ama ortaları ve hikayenin çözüldüğü kısımdan sonrası o kadar akıcıydı ki bir gece de bitti kitap. Sonu ile büyük bir boşluk bıraksa da beni tatmin ettiğini söylemem gerekir. Yazım dilinden dolayı biraz karamsar olsa da eğer klasiklerden hoşlanıyorsanız bir şans vermelisiniz.
Uğultulu Tepeler, beni duygudan duyguya sürükleyen eşsiz bir kitap oldu. Kimi yerde sinirlendim, kimi yerde hüzünlendim, kimindeyse sevgi ve umutla doldum. Kasaba yaşamında tıpkı doğa gibi insanlar da birbirlerine karşı acımasız olabiliyorlar. Heathcliff'in Catherine'e olan büyük aşkı, buna engel olduğunu düşündüğü herkesten intikam almasına yönelen bir süreci araladı.
Kitabın olay örgüsü başından sonuna oldukça başarılıydı ancak ben Heathcliff'in ayrı kalıp çok değişmiş bir şekilde döndüğü süreçte başından geçenleri de okumak isterdim. Anlatımda bir eksiklik doğurmuş kanımca. Yine de genel olarak insanın doğasında olan ve benim varlığını görmezden geldiğim kin ve intikam duygularının ne kadar gerçek, olası ve hayatın içinde olduğunu bana gösterdi.
Aslında Heathcliff'in Catherine'e olan aşkını ve intikamı ile aslında kendi sonunu hazırlayan sürecin sebebini en iyi yine Cathy açıklıyor:
"Yeryüzünde her şey yok olsa da yalnız o kalsa, ben var olmakta devam ederim; başka her şey yerinde dursa da yalnız o yok olsa, evren bana tümüyle yabancılaşır. Ben artık bu evrenin bir parçası değilmişim gibi olur."
Bronte'ler beni her zaman heyecanlandırmıştır. 18. yüzyılda yazan, erkek mahlası kullanarak yazdıklarını bastıran 3 kız kardeş... Bu mücadeleyi çok kıymetli buluyorum.
21. yüzyılda, hâlâ, eserleri ve mücadeleleriyle bizlerle oldukları için kendimi çok şanslı hissediyorum ve pozitif bir yanlılık ile Charlotte, Emily ve Anne'den çıkan her yazının
Ev değil cehennem burası cehennem
Öncelikle kitabın kurgusu, yazım dili, anlatımı ve betimlemelerinin çok çok iyi olduğunu söylemek isterim. Günümüzde yazılan çoğu kitaptaki sığ ve basit konulardan uzak kalarak kaliteli bir kurgu oluşturmuş yazar. O yüzden çok zevk alarak okudum.
Kitabın konusuyla, karakterleriyle ilgili yorum yapacak olursam sık sık "ev değil cehennem burası cehennem" dedim kendi kendime. Bir Earnshaw evi var ki kasvetli mi kasvetli kaotik mi kaotik ve bir heathcliff var ki kötü mü kötü acımasız mı acımasız biri. Catherene ise iyi kalpli olduğundan şüphe ettiğim, sadece kendi çıkarını düşünen bir karakter. O yüzden ne yalan söyleyeyim catherene ve heathcliff arasındaki ilişki hiçbir haliyle kalbime dokunmadı.
Bu iki kişinin ilişkileri dışında çokça konuşmak istediğim olaylar ve karakterler var fakat kısa tutmak gerekirse
• Edgar; gerçekten seven, iyi bir kalbi olan güzel bir eş ve baba.
•Hareton; berbat ve hastalıklı bir evde büyümesinden dolayı ve haklarından haberdar olmamasına çokça üzüldüğüm ama kalbinin iyi olup bunu açığa çıkaracağına inandığım biri.
•Küçük catherene; annesine kıyasla çok çok daha iyi ve olgun bir karaktere sahip (çocuk olmasına rağmen)
Daha pek çok karakter vardı ama bahsetmek istediklerim bunlardı. Çok akıcı,sürükleyici ve merak uyandıran bu kitabı herkese öneririm.
