"Sakin gökyüzü altında mezarların çevresinde şöyle bir dolandım. Fundalarla çançiçekleri arasında uçuşan pervaneleri seyrettim. Çimenler arasında soluk alan bu hafif rüzgarı dinledim. "İnsan nasıl olur da bu sakin yerde uyuyanların uykularında rahat edemediklerini düşünür?" diye şaştım.
İlk okumam üniversitenin ilk senesinde, pekte kaliteli olmayan bir çeviriyle, yorucu ve bir hayli sıkıcı bir okuma serüveniyle geçmişti. Sahaf alışverişimde bu eski ve eşsiz baskıyı görüp bu serüvenin böyle olmaması gerektiğini, ilk seferde seçtiğim basım yüzünden esere karşı bu kadar olumsuz hissetmemem gerektiğini düşündüm ve bir şans vermeye karar verdim.
İyi ki vermişim şans, evet eser akıcı bir eser değil fakat dönemin koşullarını düşünürsek hayatın akıcılığının noksan olduğu bir dönemde, tabiri caiz ise tamamen yaşamdan izole hayatlar süren, herkese ve her şeye at gözlükleri ile bakılan ve kendi kendine yetiniyor gibi gözüken dönemde, şartların hiçte böyle olmadığını Bronte kardeşlerden Emily Bronte, karakterlerinin titizliği, onların kibri yüzünden körlüğüyle, ahlak, erdem ve etik anlayışından yoksun oluşlarıyla ve olay örgüsü ile ispat etmiş ve bu sayede İngiliz edebiyatında sarsılmaz bir taht elde etmiş. Şahsi fikrim toplumun sosyal şartlarını, o dönemin bakış açısını kalemle değil adeta bir kılıçla incelemiş Emily Bronte, o kadar yalın ve gerçek ki bir noktada bu gerçeklikle harmanlanmış yalınlık boğuculuk yaratıyor. Doğru zaman ve hissiyatta herkesin okuması gerektiği bir eser olduğunu düşünüyorum...
