Sanırım bu kadar etkili bir roman okumamıştım. Bir kaç kere okumaktan vazgeçtim. Ama hikayeyi yarım bırakmanın daha acı vereceğini düşündüm. Sabahattin Ali'nin dediği gibi içimizdeki iyilik ve kötülük cevherinin olması önemli. Bu roman da saf kötülükle ilgili.
Bir insandaki aşk,nefret, hırs ve kötülük gibi duygular resmen nehir gibi akıyor kitaptan. Gerek naziklik gerekse vahşilik çok yoğun anlatılmış. Bir an Müslüm filminde, Müslüm'ün babasını gördüm sanki. Herkese karşı katıksız nefret... O kadar tepkiyle doldum ki kitabın içine elimi sokup adamı boğazlayacaktım. Kitapta anlatılan saf nefret gibi olaylar ülkemiz ailelerinde görülüyor. Kişi hayatını sevmiyor, çocuklarını sevmiyor ama 10 tane yapmış 11.si yolda...
Aslında edebi inceleme yapabilecek birikimim yok ancak kitaptan aldığım duyguları paylaşmam gerekiyor.
