Günün ilk romanının bu kadar hoş geçeceğini tahmin etmemiştim. Size dünyanın en bahtsız insanını tanıştıracağım. Joseph Schwartz. Bu kardeşimiz bildiğiniz ‘Bir gün yolda yürürken’ ne olduğunu anlamadan bir bebekle -oyuncak- beraber kendini farklı bir evrende bulur. 1949 yılından kendini Galaktik bir yılda bulur ki benim o muhteşem zekam gene etkisini gösterdi ve ben yılı unuttum.
Galaksi İmparatorluğunun evrenin hakimi olduğu ve Dünya’nın da sürekli isyan ettiği bir bölgede isyancılarla amansız mücadelesi ve yazarın özellikle eklediği bir Zihin Oyunu ile kitabımızın formatını anlatabiliriz.
Benim bir de naçizane şöyle bir düşüncem var. Bu kitabı bizden biri yazsa, gelecek yorum ancak şöyle olur: Adam yolda yürürken uzayda bir gezegene düştü, birine sığındı, orada da dillerini anlasın diye teste soktular, bir anda suçlandı, vay a…(burada da bir küfür var lakin ben yazmam, biliyorsunuz huyumu)
Bilim kurgu eserlerini aslında hepimiz bir şekilde seviyoruz hoşlanıyoruz. Sadece Yörünge adlı eserinde çok sevdiğim bir yazar beni ters köşe yapmıştı bu konuda. Onun dışında eğer bu tarz kitaplara ilgi duyuyorsanız ben önceliğin bu eserlere verilmesi niyetindeyim. Hani bunu neye benzetebilirim? Hadi bir film seyredelim diyenler ile Sinema ile ilgilenenler arasında fark vardır. Birisi genellikle önüne geleni seyrederken diğeri Chaplin, Twain, Leo White, Edna Purviance gibi dönemin fenomenlerini bile seyreder. Hangisinin hangisi olduğuna da siz karar verin bu benzetme ile.
Cümleten keyifli okumalar, mutlu günler dilerim..
