"Anlamsız... Düşüncelerim anlamsız. Duygularım daha da anlamsız. Yaşadıklarım ise anlamsızlığın tahtına oturmuş durumda. Çevremde algıladığım her şey boşluk yığınından ibaretti. Neden birine ihtiyaç duyarız? Neden onlar hayatımıza girmeden öncesi koca bir karanlıkmış gibi gelir?
Üzüntümüzün kaynağıyla mutluluğumuzun kaynağı aynı kişi olabilir mi?."
"Ben düşmanımın yatağında, onun yanı başında rahat bir uyku çekecek kadar yüzsüz biriydim. Kendi otlağında sakince yaşamaya çalışan bir ceylan olmalıydım. Ve ben, kaçmam gerekirken kendimi aslanın önüne atacak kadar da aptaldım."
"Hayatına her tür insan girebilir. Fakat bir gün karşına biri çıkacak ve koyduğun ne kadar kural varsa, vazgeçemediğin ne kadar alışkanlık varsa unutturacak."