Nerden başlasam bilemiyorum. Gelişine yazayım bütünü anlamlı olur diye düşünüyorum. Harikaydı. Haaaaarikaydı. Kitap ümmetin olduğu her yerden izler taşıyor. Ve bu izler birinci ağızdan aktarılıyor. Sanki bir kitap okumadım da aynı anda bir çok kitap okudum doluluğunda.
Çok ilginç değil mi Patanili öğrencilerin Seyyid Kutub'dan etkilenmesi, Malezyalıların Erbakan'dan(nam-ı diğer Necmettin dedem) etkilenmesi, Yemenlilerin iletişim halinde olması, hangi Müslüman coğrafyaya sorulduysa Türkiye'den razı olması? Türkiyeli olmakla bir kez daha gurur duydum. Çoğu zaman canım çok acıdı, keşke ülkelerin de suratları olsa da bir tane çarpabilsem diye. Ama yine o yolda da neler yapılabileceğini öğrendim. En çok etkilendiğim röportajlar;
Said Demir(Arakan)
Abdülhakim Belhac(Libya)
Emeğine, yüreğine, imanına, ayaklarına sağlık Adem Abi.
