Anneye, toprağa, ırka vd., iyicil ya da kötücül nitelikli aşırı tutkulu ilkel bağlanmalar, yalnız ve yalnız insanın bu dünyada kendisini daha rahat, daha “kendi evinde" hissetmesiyle; yalnızca zekâsının değil, boyun eğmeksizin kendisini dünyanın bir parçası hissetme yetisinin, hapsedilmeksizin kendini evinde hissetme yetisinin, boğulmaksızın çok yakın olma yetisinin gelişmesiyle ortadan kalkabilir.