Umut Zamanı toplumun alt kesimindeki küçük insanların sanayileşmeye yönelik geçiş dönemindeki sınıf değiştirme özlemleriyle gelişip biçimlenen hayatlarının romanıdır. Burhan Günel bu romanında küçük kentten büyük kentlere, daha ötesi yurt dışına akan insanımızın her aşamada yenilenip büyüyen umutlarıyle özlemlerini yarına dönük bir açıdan sergileyip yorumlamaktadır.
Burhan Günel
(7 Nisan 1947 - ): Yazar. Antakya'da doğdu. Konya Erkek Lisesini ve Hava Harp Okulunu bitirdi (1967). 1989'da binbaşı rütbesindeyken kendi isteğiyle emekli oldu. 1980'de Kerem Yayınlarını kurdu. 1986-1997 arasında Karşı Edebiyat dergisini çıkardı (113 sayı).
İlk hikâyesi Cumhuriyet gazetesinin sanat ekinde çıktı (1971). Yazı ve hikâyeleri Güney, Yansıma, Türk Dili, Varlık, Oluşum gibi dergilerde görüldü.
Şiirleri: Sonsuz ve Gizli (1999). Hikâyeleri: Sevgi Bağı (1974), Başka Bir Yaz (1980), Dünyanın En Güzel Kadını (1983), Nergis (1985), Bisiklet Günleri (1987), Fayton (1988), Evet Aşk (1990), Ateşi Seçtim (1993), Karanfil ve Hançer (1994), Çiçekler Korunağı (1999), Kar Düşleri (2000), Uzun Yol Sürücücü (2001), Taraça (2005). Romanları: Ökse (1972), Umut Zamanı (1974), Yağmurla Giden (1976), Aksayan (1980), Acının Askerleri (1981), Kalanlar ve Gidenler (1982), Ve O Güzel Kadının Çocukları (1985), Eski Desenler (1986), Yasak Odası (1987), Baraka (1991), Ateş Uykusu (1997), Bütün Zamanlar (2002), Ateş ve Kuğu (2004). Deneme ve tenkitleri: Benzer Romanlar (1896), Karşı Yazılar (1994). Günlüğü: Günlerden (1994). Çocuk kitapları: Evcilik Oyunu (1973), Ağlama Bebeğim (1976), Dost Eller (1980), Sevinç Dolu Bir Akşam (1983), Kayısı Ağacı (1987), Güvercinler (1990), Kelebek Uçar Gider (1990), Züleyha (1990), Penceredeki Çocuk (1991).
