Laurel, kelimeler dilinden dökülürken her birinin tadını çıkarmıştı.
Bu kelimelerle dünya yenilenmiş ve güzelleşmişti... artık umut vardı. Düşler vardı.
Ancak hepsinden öte, Tamani vardı.
“ Bu işleri iyileştirir mi yoksa kötüleştirir mi bilmiyorum ancak seni ne kadar sevdiğimi... sana ne kadar ihtiyacım olduğunu bilmen gerek. Sen lisede başıma gelen en iyi şeydin. Sen olmasaydın ne yapardım bilmiyorum.”