Bu telaş daha mı iyi olmuştu şimdi? Acı içinde bakışıp gözlerini kaçırmalar, koşar adım kaçıp saklanmalar, bu yepyeni suskunluk ve kızarıp bozarmalar? Sürekli yakın mı uzak mı durduğunu düşünüp insanın elini kolunu nereye koyacağını bilememesi ve edepli, düzgün ya da güzel görünmek için gösterilen çabalar? Aynı anda hareket edip sonra durup kalmalar?