Ursule Mirouët'nin, Balzac'ın çelişkilerle dolu kimliğini en iyi gösteren romanlarından biri olduğu kuşkusuzdur. Romanda gözümüze batacak düzeyde öne çıkan Katolikliği, Mesmerciliği, manyetizma gibi -ona göre bilimsel- doğaüstü olaylara duyduğu ilgi son olarak da romanın çözümünü, " deus ex machina " yı, bütünüyle olmasa da büyük ölçüde bir takım inanılmaz olaylara, örneğin bir hayalet öyküsüne dayandırmış olması, onun gibi " gerçekçi " bir yazarda okuru - Balzac'ı tanımayan okuru elbette şaşırtabilir. Oysa, ne yapalım ki böyle biridir Balzac. Çelişkilerle dolu biridir. Hani düpedüz " gericidir " demeyelim ama, bugünden bakıldığında, çağına göre kimi zaman tutucu, kimi zaman da bal gibi " safça " sayılabilecek düşünce ve kanıları vardır. Cumhuriyet ve demokrasi düşüncesinin hızla yayıldığı, bilimin hurafelerin yerini almaya başladığı bir çağda monarşiyi ve Katolik kilisesini savunur. Kadının toplum ve aile içindeki yeri konusunda, dünyanın tüm feministlerinin tüylerini ürperticek kanılar taşır. Çok fazla bana her yönden uzak olsa da sevdiğim yazarların başında gelir Balzac.
