Üstad Mahmud Şakir, yine bir sohbette, sözlerine, âna ve mekâna muvafık edebî birkaç cümle ile nihayet vermek istedi. Ecdâd derki, diye söze başladı:
"Yâ leyl tul, yâ nevm zul, / Yâ subh kıf, yâ tabl ul..." Ey gece uza ki, sohbetimiz devam etsin, / Ey uyku, gözümüzden silin ki, uykumuz gelmesin. / Ey tanyeri, sen de ağarma şafak atmasın ki daha gündüze çok var, / Ve ey darbuka sen coş..."
Sayfa 312 - 313 2.Kısım, (Kahire, Ezher'de Okuduğum Yıllar), -Üstad Mahmud Şakir-, Geceye Şiir, Kaynak YayınlarıKitabı okudu