Hikayeleri yazdığım sürece ben kendi kendimle karşı karşıyaydım. Kendi kendimin yüzüne bakıyordum. Yalnızlık değildi bu; kendi kendimle bir çeşit yakın dostluktu...
Her şey ölüyordu bakımsız kalınca; saksıda çiçek;küpün içerisinde hikayeler; sütlü kadınlar sokaklar bile ölüyorlar , üstünde cenaze arabaları uzun bir süre geçmeyince..