Bu eserde Haluk karakterinin gözünden Kırım topraklarının Almanlar tarafından işgali anlatılır. Bu süreci üç günlük zaman diliminde anlatıyor . Haluk karakteri insanlarla pek konuşmadığı için sık sık iç monolog, bilinç akışı, geriye dönüşlerle o süreçleri anlatıyor . Savaşın çarpıcı gerçekliğini yansıtıyor . Akıcı bir dili var. Savaşın insan psikolojisi üzerindeki yıkıcı etkisi başarılı bir gözlemle veriliyor. Cengiz Dağcı çok kıymetli bir yazar, iyi ki tanıştım kendisiyle.
Üzgünüm ki Cengiz Dağcı ile çok geç tanıştım.Oysa iki Cengiz yani Cengiz Aytmatov ve Cengiz Dağcı Edebiyat sahnesinde Türk'ün gururudurlar. Bizdendirler yani.Sakın burada bir mukayese getirmeyin aklınıza Aytmatov'u koyduğum yere ulaşan olmadı henüz.
Bu kitaba gelince; 17 yaşında bir gencin ikinci dünya savaşı sıralarında Purusya'daki bir kaç günü oldukça yoğun psikolojik travmalarla sunulmuş.Anlatım gerçekten harika, gelgitler ve kitabın büyük bir bölümüne ait içsel düşünceler monologlar şeklinde okuyucuya geçirilmiş.
Hikaye çok zengin olmasa da anlatımda ki derinlik ve satır aralarında ki mesajlarla değer kazanmış.
"... savaş kime gerek? cehennemin dibine savaşlar. dünya güzel. üç ay sonra bahar. aluşta bayırları yemyeşil. sonra yaz. ve güneş. kumsalda boylu boyunca uzanmış yatan çıplak kadın. kıyıda, lâstik çemberini sığ sulara atıp hoplatan çocuk. şarapçı dükkânının arka duvarına işeyen bahriyeli!... savaş kime gerek?"
Cengiz Dağcı'nın diğer epik eserlerinden farklı bir noktada Üşüyen Sokak. Bu fark bile onun savaş karşıtlığını gizleyemiyor. Diğer eserlerinde üstüne basa basa anlattığı savaş konusuna bu kitapta da yer yer değinmiş.
Çok küçükken okudum bu kitabı. Sonra tekrar.. tekrar..
Ve her durakta bekleyişimde romandaki karakteri anımsadım.. Karakterin durakta beklerken betimlediği olayları.. Gazete kağıdı ile kapatılmış kusmukları.. Gelmeyen tramvayı..
