Lyotard, kriz anında mevcut olanın negatifiyle gerçek bir eleştirinin mümkün olduğuna inanan eleştirel kuramdaki, ancak nesnesiyle bağlantısı içinde bir değere sahip bulduğu eleştirellik nosyonunu, kapitalizmde eksik kalan şey olan doğallığı üretiyormuş gibi olmakla eleştirmektedir.