Uyanış
Güney KurtSözler ve Alıntılar
Herkes, en hüzünlü hikâyenin kendisine ait olduğunu düşünüyordu.
Zira 21. yüzyılda insanlar ilgi çekmek için dert yarıştırıyordu.
Sayfa 27
Çünkü iyi veya kötü fark etmeksizin birisi için delirme nedeni olan düşünce ya da eylem, bir diğeri için belki de evrendeki en değersiz şeydi.
Tüm büyük aşklar ve bütün dev uyanışlar insanın kendiyle olan kavgasıyla başlardı. Fakat bu kavganın sonunda kazanan olmazdı.
Umut, müebbet hapis cezası yiyen bir mahkûmun içeriye tek damla ışık sızmayan dört tarafı kapalı odasının beton duvarına tebeşirle çizdiği pencere resminden her sabah uyanır uyanmaz sonsuzluğa bakmasını sağlıyordu.
“Ben aşktan daima kaçtım. Hiç sevmedim. Belki bir eksiğim oldu. Fakat rahatım. Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde."
《Ahmet Hamdi Tanpınar》
Allah'tan bizde bol bol var!
Bir gün Behlül Dana’nın başıboş gezdiğini gören Harun Reşit sorar:
"Nereden geliyorsun?”
"Cehennemden.”
“Hayrola, ne işin vardı cehennemde?”
"Biraz ateş lazımdı da, almaya gittim. Ama yokmuş."
"Yahu nasıl olur? Orası cehennem değil mi?”
"Evet cehennem. Lakin, herkes ateşini bu taraftan götürüyormuş."
“Peki o ateşi götürmemek için ne yapmak lazımmış?"
"Adalet adalet adalet!"
Sayfa 150Kitabı okudu
Modern çağda herkes tüm duyguları parça parça, başka başka insanlarda yaşıyor.
Sayfa 18