Uykuların Doğusu sözleri ve alıntılarını, Uykuların Doğusu kitap alıntılarını, Uykuların Doğusu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat dediğimiz şey nerede örselenip nerede buruşuyor, nerede susuz kalıp nerede soluyor ya da nerede yaralanıp nerede kanıyorsa ben kendimi ister istemez orada buluyordum açıkçası.
Hatta, böyle zamanlarda yastığın hizasından eşyalara doğru bakarken, çoğu kez, insan herhalde uykudan kalkınca hemen uyanamıyor da, bir şeyleri gördükçe, o gördüğü şeyler kadar parça parça uyanıyor, diye düşünüyordum. Masayı görmüşse masa, kitapları görmüşse kitaplar, giysileri görmüşse giysiler, duvarları görmüşse duvarlar kadar uyanıyor, diyordum sözgelimi. Bir bakıma, insan gördüğü şeylerin toplamı kadar uyanık, görmediği şeylerin sonsuzluğu kadar uykuda oluyor, diyordum.
Ardından da, olaya bu açıdan bakıldığında, var olan her şeyi asla aynı anda göremeyeceğimize göre, demek ki uyanmanın hiç, ama hiç mi hiç
sonu yok, diyordum.
Dağın taşın, kurdun kuşun şeklini şemalini çizen ve onların ruhuna ruhundan ruh üfleyen bir şeydi. Aklı içine alıp aklın dışında kalan bir şeydi. Oluru olmaza, olmazı olura bağlayan ve tutup bunları birbirine çeviren bir şeydi.
...hayatı okumasını bilmeyen bu koyun ruhlu insanlar gene bir köşeye çekilip gözlerini diker, gene ağızlarını birer evlek açar ve olup bitenlere sinir bozucu bir şekilde gene öylece aval aval bakarlardı.