Thomas ve Astrid, yaz tatili için gittikleri İspanya dönüşü, her zaman yaptıkları gibi evlerinin verandasında oturmaktadırlar. Sakinlik ve huzur içerisinde şaraplarını yudumlamaktadırlar. Tam bu sırada, yukarından çocuklarını sesini duyarlar. Astrid, çocuklarının yanına gider. Thomas yalnız kalır, sakince yerinden kalkar. Bahçe kapısına yönelir, dışarı çıkar ve ardına bakmadan yürümeye başlar. Thomas'ın aidiyetini ve sınırlarını sorguladığı bu uzun yolculuğu boyunca karısı Astrid ise terk edilmenin verdiği o hisle içine kapanır, sebepler arar, fakat zaman geçtikçe Thomas hakkında zihninde oluşturduğu hatıralar da toz zerreciğine dönüşür. Kısa fakat etkileyici bu hikayede kendi özgürlüğünü bulmak amacıyla evini, çocuklarını terk eden Thomas'ı anlamaya çalışsam da yaptığı hareketin kocaman bir bencillik olduğunu düşündüm.
Severek okudum.
