Uzak Yaz, Serkan Türk'ün 20'li yaşlarda yazdığı ilk öykü kitabı.Benimse Serkan Türk'ten okuduğum üçüncü öykü kitabı.Serkan Türk kitaplarında doğa ve hüzün hep iç içe.Kitabın ismi bile öylesine hüzün yüklü ki...17 öyküden oluşan kitapta, genel olarak şiirsel ve kapalı anlatım hâkim.Serkan Türk öyküsü okuduğum zaman hikâyeden bağımsız, okuduğum cümleyi düşünürken buluyorum kendimi.Günlük yaşamı, gözümüzden kaçan ayrıntıları öyküleştirmede oldukça usta bir yazar Serkan Türk.Kitap boyunca kullandığı bahçe metaforu, çocukluğu bahçelerde geçmiş bir kuşağın çocuğu olarak, geçmişe olan özlemimi katbekat arttırdı.Serkan Türk'ün kendine ait bir öykü dili olduğunu söylemek gerek.Kitaba ismini veren öykü Onur Caymaz'a ithaf edilmiş.
Tadımlık...
"Uzak bir şehir, uzak bir ülke, uzak bir kıta var seninle aramızda.Islak gülüş; yağmurlu bir bakış, sıcak bir soba üzerindeyse yanan kestaneler...Git gide yakınım sana.Kâğıttan bir mendil; para üstü diye uzanan elinin ellerime değmişliği...Tanımadık yüzlerin kederlerini saklıyorum, ışık sızmayan odalara.Sardunyalar hızla sararıyor ve kuruyorlar incecik yapraklardan başlayarak.Bir mevsim ancak bu kadar yalnızlık doğurur.Elimde bir jeton; arayacak kimseler yok değil; sesime şen katacak başka bir kimsesiz tanımıyorum son günlerde Çatı altlarından yürümeye niyetim yok.Yağmursa; onu da sahiplenirim ve sever beni saçlarımdan, yüzümden."
syf 68
Uzak Yaz
