Kitap yazarın ricasıyla Ursula K. Le Guin'in yazdığı tatlı bir önsözle başlıyor. Önsöz okumayı herkes sevmez ama bu önsözü okumak zevkli.
"İğrenç şeyler sonsözler, önsözler;
öykünün etrafindaki salyalar gibi."
J. Tiptree
Yazarımız erkek ismiyle yazıyor bu romanı ama sonradan Alice Sheldon olduğu ortaya çıkıyor. Kadın ve erkek yazarlara karşı tutumun bile farklı olduğu bir dünyada bunu yapmasının da elbet mantıklı sebepleri var.
Ana karakter olan genç bir kız toplum tarafından dışlanmış ve hastadır. Reklam, ilan, pano gibi araçlarla tanıtım yapmanın ve topluma açık alanlarda intihar etmenin yasak olduğu bir gelecekte yaşamaktadır. Kızımız intihar etmeye kalkışır. Hastaneye geldiğinde ona bir teklif gelecektir. Ondan istenen tüketim ürünlerini teşhir edip gizli gizli reklam yapmasıdır.
"Çok da genç, ama kimin umurunda"
Kısa ama anlamlı bir distopik roman. Günümüzde hızla artan tüketim çılgınlığımızın, tek tipleşmemizin, reklam sektörünün bizi nasıl ele geçirildiğinin yüzümüze vurulduğunu görüyoruz. Güzellik algısının bizi ne kadar çirkinleştirdiğini anlıyoruz.
Daha etkili bir anlatım olabilirdi belki ama yine de vermek istediği mesajlar düşündürücü ve etkileyici. İyi okumalar.
"Düzeni sürdürmek, döngüyü devam
ettirmekten başka bir planları olduğunu bile sanmıyorum insanlara, Dünya'ya, hatta başka gezenlere neler oluyor Tanrı bilir. Kocaman bir yalan ve çöp girdabı dönüyor da dönüyor, büyüyor da büyüyor ve hiçbir şeyin değişeceği yok. İnsanlar
çok geç olmadan uyanmazsa yakında işimiz bitecek!"
