Abdülhalim ile bir cami avlusunda, çınar ağacı sayesinde tanışıyoruz. Savaş zamanında, Baytar Yüzbaşı, eşinin ölümünden sonra çocuğunu bırakıp şehri terkeder. Ruslara esir düşer ve uzun yıllar sonra döner terkettiği topraklara. Bu sefer torunu Enver Rıza'da eşlik bizlere, zaten hikaye böyle hareketleniyor.
Seksenli yılların karmaşası, nice canların yitip gittiğini, Rus harbini zaman geçişleriyle içimi ürperten, hüzünlendiren, hatırlatan okuma oldu. Kah çınar ağacı dile geliyor kah akasya ağacı. Bazen tatlı tatlı anlatıyor bazen kalpte sızı bırakıyor.
Yazarın akıp giden üslubuyla damakta farklı bir tat bırakıyor kitap. Tanışma kitabım ama son olmayacak. Hüzünlendiren kitap olmasına ragmen dinlendiğimi hissettim. Zaman geçişlerinde az biraz sıkıntı yaşadım ama kitabı genel hatlarıyla ele alırsam çok güzeldi. Her karakterin ruh halini ustalıkla yansıtıyor yazar, bu yüzden bir bakmışsınız karakterle aynı ruh haline bürünmüşsünüz. Okurken pek çok şey tanıdık gelecek size. Uzun lafın kısası, uzun uzun yaşamış Abdülhalim 'in hikayesini mutlaka okumalısınız.
Sevgiyle ve kitapla kalın.
