İç ısıtan, insana daha önce tatmadığı ve bilmediği bir huzur duygusu veren ve karakterler uzun yıllardır dostunuzmuş gibi hissettiren, uzun ve etkileyici bir yaşam öyküsü. Aile ve insanların henüz yitirmediği dostluk bağları, saygı, dindarlık, sevgi ve bol bol mutluluğun yanı sıra; biraz yasak aşk, Gallilere yapılan ırkçılık, cüruf yığınlarıyla mahvedilen doğa, eski bolluk bereketin kalmayıp çocukların açlıktan ölmesi, işçilerin işsiz kalması ve daha bir çok öge... çok tatmin edici bir kitap. Okurken hiç bitmesin istedim. Ne kabalalık bir ailem ne de Vadi'de bir evim olduğu için bunları en ayrıntısına kadar okumak beni çok imrendirdi.
Beni etkileyen şeyler; Marged'in aşkından delirip kendini ateşe yakması, By Gruffydd'a duyulan saygı ve sevgi, onun bitmek bilmeyen insan sevgisi, Huw'a bir çocuğun nasıl yapıldığını anlatırken kullandığı dil, anne ve babanın aşkı, aileyi tutması ve kardeşlerin bağı, mutlu ailenin sonlara doğru dağılması ve herkesin başka bir yere göç etmesi, küçük bir kız öldüğünde bütün Vadi halkının katili cezalandırması, Angharad'ın sırf yoksul diye vaizle evlenememesi ve hayatının ziyan olması, annenin kocası öldüğünde söylediği ve beni çok ağlatan sözleri gibi bir çok şey...
Bu kitabı ileride ikinci kez okuyacak kadar çok sevdim. Muhtemelen eski bir dostla karşılaşmış gibi olurum.
