Vahşetin Çağrısı
Jack LondonVahşetin Çağrısı Gönderileri
Vahşetin Çağrısı kitaplarını, Vahşetin Çağrısı sözleri ve alıntılarını, Vahşetin Çağrısı yazarlarını, Vahşetin Çağrısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sırtına inen ağır darbeler canını fazla acıtmıyordu. Çünkü o daha büyük acılar çekmişti. şimdiyse bu beden sanki kendisinin değildi. sopa havaya kalkıyor, sırtına iniyor ve kemik sesleri işitiliyordu. Oysa buck, bunları hafif birer dokunuş olarak karşılıyordu.
Demek gelenek buydu. Dürüstlük sökmüyordu. Bir kere yıkıldın mı, sonun geldi demekti. Öyleyse hiç yıkılmamaya bakacaktı.
Onun ağzındaki nağmeler, onların nağmeleriydi; hüzünlerini dile getiren ve onlar için, durgunluğun ve soğuğun ve karanlığın anlamı demek olan nağmeler.
Arkasından gelen köpek sürüsünün başında, avını yakalamak, öldürmek ve kan kokusu almak tutkusuyla koşuyordu. Bu tutku, ona ancak, yaşamın doruğuna ulaştığında duyabileceği bir zevki tattırıyordu. Tuhaf olan; insanlar ancak kendilerinden geçtiğinde, yaşadığını ve bir canlı olduğunu unuttuğunda zevkten bu kadar çılgına döner.
"Merhamet yanlış anlaşılır, korku sanılırdı; böyle bir yanlış anlama ise bu düzende ölüm demekti."
Sayfa 85Kitabı okudu
"Bir deli ile deliliği arasına girmek boşunaydı."
Sayfa 77Kitabı okudu
"Göz göz kabardı buzun üstü. Şahrem şahrem yarıldı..."
Sayfa 76Kitabı okudu
"İnsan katılaşmak zorundadır."
Sayfa 73Kitabı okudu
"Kaskatıydılar. Acı çekiyorlardı. Hatta kalpleri sızlıyordur. Bu yüzden de konuşmaları gittikçe sertleşiyor, kabalaşıyordu."
Sayfa 71Kitabı okudu
"Gördüğü günlerin sayısından ve içine çektiği nefeslerin toplamından çok daha yaşlıydı. Geçmişi bugüne bağlamıştı."