Vahşi Batı
Sedat CereciSözler ve Alıntılar
Batılı, öğrenmeyi aydınlanmaya, uygarlığı kültüre, ezberlemeyi tefekküre tercih eder.
Sayfa 104
Gerçekten özgür olmak, 'kendine uygun olabilmek', her şeye rağmen 'kendisi' kalabilmektir de. Bu da fıtrata sadık kalmak, fıtrata uygun yaşama yolunda mücadele etmek demektir. Kadın özgürlüğü hareketlerinin açmazı da buradadır işte: Kadınların ezilmişliğine son vermek isterken, özgürleştirme adına kadın için erkeğin konumu talep edilmektedir. Oysa erkeğin 'egemen' konumu, eleştirilerin asıl hareket noktasıdır. Egemenlik için erkeklerle mücadele etmenin soylu bir yanı olmadığı gibi, böyle bir hedef adına ter dökmek kimseye gerçek bir özgürlük sağlayamayacaktır.
Sayfa 320
Ey esef,
Ey hüzün, ey keder...
Ey bir zamanlar aziz iken
Tuğyana dalınca zelil olanlara çöken gam!
Dün saraylarında kral gibi yaşayanlar
Bugün küfür beldelerinde köle oldular.
Onları görsen hayretler içinde kalırsın,
Üzerlerinde hiç işaret kalmamış İslâm'dan,
Üzerlerinde rengarenk zillet giysileri!
***
İşte kalp böyle felâketlere ağlar, erir,
Kalpte iman, kalpte İslâm varsa eğer.
■ Ebul-Beka Salih b. Şerif er-Ründî
Sayfa 122
Batı, sömürdüğü toplumlara, hepsi de seküler kavramlar olan anayasa, demokrasi, parlamento, siyasi partiler, sosyalizm, milliyetçilik v.s.'den oluşan politik fikirler bağlamında politik kültürünü aşılar.
Sayfa 158
Sömürgecilik Felsefesi
Batı, batılı olmayan insanlara, kalkınmanın, çağdaşlaşmanın, medenileşmenin tek yolunun, Batı'nın yolunu izlemek olduğunu telkin eder. Ama asla, onların batılı olmasından sözetmez. Çünkü olamayacaklarını bilir. Yalnızca kendisini izlemelerini ister. Bu da onun için yeterlidir.
Kendisini izlemeleri için de, başkalarının ırkını, tarihini, kültürünü hep aşağılar, ta ki sahibi de onları aşağılayacak düzeye gelinceye kadar.
Sayfa 156
Doğulunun Ülkesinde Değer Ölçüsü Ne Peki?
Batılı adamın ülkesinde, bürosunda, fabrikasında, evinde değer taşıyan varlık insan değil, eşyadır.
Orada, insan eşyaya değil, eşya insana bir değer kazandırır, önemli kılar.
Batılı adam bütün ömrünü, emeğini, aşkını, hevesini, bir parça maddeyi değerli kılabilmek için harcar.
Çünkü onun ülkesinde her şeyin değer ölçüsü maddedir.
Sayfa 57
Batı'da, karınlar patlayıncaya kadar dolmuş, ruh ve beyin sonsuz açlığına terkedilmiştir.
Sayfa 50