Belli belirsiz bu kitabın ödül aldığını ya duydum ya okudum bir yerlerde. Kitapçıda denk gelince aldım. İnce bir kitap. 85 yaşındaki yaşlı bir kadının yalnızlığı, çocukluğuna yaptığı geri dönüşler ve yalnızlığını, anılarını paylaştığı yaralı bir kuş, bir karga, yeşil düğmelerden gözleri olan bir ayıcık ve pötikareli montu olan bir kız çocuğu... Ve şehrin kaosu, bitmeyen korna sesleri, egzos dumanları, kalabalıklar... Yaşlı kız gün boyunca pencersinin önünde oturup dürbünüyle sokakta olan biteni takip eden normal bir rutini var. Kalabalıklardan, insanlardan kaçıp bu eve sığınmış ve kitaplarıyla hemhal olmuş. Yaban hayatından çıkıp şehrin içine gelen karaca, domuzlar ve ayının yakalanış biçimleri, onlara yapılan eziyetler kadıncağızı ürkütüyor. İnsanların hayvanlardan daha vahşi olduklarını düşünmeye başlıyor. Ve kendisi ile o hayvanlar arasında bir bağ kuruyor. Yaşadığı evden dışarı çıkarak kaosa dahil oluyor ve vahşiliğin kendisini teslim alacağı anı beklemeye başlıyor...
