Galiba insan ruhu için ne kadar doğru ise, edebiyat için de doğru bir kaide var: Sanat, monotoniden kurtulma çaresidir. Her sanatkar iç ve dış dünyayı alabildiğine kulaçlamadıkça, zaten rahat edemez. Fakat bir sanatkar nesli, bütün imkanları denemek mecburiyetindedir. Kötü ve dar bir realizm endişesiyle hep aynı yola dökülmek, yolculuğu ve zevkini kısaltır.
Sabri Esat Siyavuşgil
Sayfa 71 - Varlık Yayınları