İnsan kendisini şu an ve gelecek için bağışlamayı öğrenmelidir, insan benliğine karşı geçmişte olduğu şekilde davranmaya devam ettiği sürece kendisini geçmiş için bağışlayamaz.
Eğer çocuk bütün içtepisel ifadelerini susturan anne babaya sahip olma talihsizliği içindeyse çocuğun istenci suçlulukla yüklü hale gelir ve bütün kararların kötü ve yasak olduğu deneyimini yaşar. Böyle bireyler karar veremezler, çünkü karar vermeye hakları olmadığını hissederler.
Sorumluluk iki uçlu bir kılıçtır: eğer kişi hayat durumunun sorumluluğunu kabul eder ve bunu değiştirmek için bir karar verirse, buradan insanın geçmişindeki enkazdan sorumlu olduğu ve çok uzun zaman önce değiştirebileceği anlamı çıkar.