Varoluşçuluğun Tarihçesi
Jean WahlEn Eski Varoluşçuluğun Tarihçesi Gönderileri
En Eski Varoluşçuluğun Tarihçesi kitaplarını, en eski Varoluşçuluğun Tarihçesi sözleri ve alıntılarını, en eski Varoluşçuluğun Tarihçesi yazarlarını, en eski Varoluşçuluğun Tarihçesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Durmadan varoluşçuluk konuşuluyor; oysa Heidegger ve sanırım Sartre, özellikle bundan kaçınmak ister. Çünkü, doğrusu aranırsa, üzerinde konuşulması değil, dingin bir köşede, tek başına düşünülmesi gereken sorunlar var karşımızda.
"Bilgi ile uğraşmaktan varolmayı unuttuk," der; Kierkegaard'ın başdüşmanı, düzen getirendir, öğretmendir. Bilginin kavrayamayacağı şeyler vardır evrende; daha sonraki tanımıyla, var olan birey, kendine dönüşendir; kendi var oluşuyla, yazgısıyla ilişkisi sonsuza dek sürendir.
Kierkegaard, kaygıyı bizi kamçılayan olasılıklar dizisi diye tanımlamıştı, baş dönmesine benzetmişti. Heidegger'se kaygıyı, bizi göreli hiçlikler ya da varolmama (non-etre) ile değil, düpedüz hiçlikle yüz yüze getiren deneyim diye tanımlar; var olan her şeyin silinip gittiği kaygıda her şeyi ortadan kaldırabilecek hiçlik'i duyumsarız.
...bunalım deneyimi kendimizi yardımsız ve dayanaksız şu yeryüzüne bırakılmış duyumsamamıza yol açıyor. Nedenini bilmeden bu dünyada bırakılmışız. Varoluşçu dünya görüşünün ana düşüncelerinden biri budur: varoluşumuza bir gerekçe bulamadan varız, öz'süz varlıklarız; en tepesinde en yetkin varlığın, Tanrı'nın yer aldığı astlık-üstlük sıralanması yok artık. Hiçbir nedene dayanmadan yeryüzüne atılmış varlıklar görüyoruz yalnız; özler de, varlıklardaki yapılardan başka bir şey değil; nesnelerle araç gereçlerin özü araştırılabilir, ama var olan bireyin, insanın özü olamaz.
...kendimizi geleceğimize doğru aşarız. Hep kendimizin ilersindeyiz, tasarıyız, tasarıda kendi kendimizi tasarlarız. İnsan, olasılıklara yönelmiş bir varlıktır, var olan, ilerde de var olacaktır. Bu açıdan, varoluş zamanının gelecek zaman olduğunu söyleyebiliriz; Heidegger'in "anlayış" dediği şey, hep gelecekle ilgilidir. Bu yüzden, sürekli kaygı duyarız, tepeden tırnağa kaygıyız; çünkü hep gelecek bir şey için çırpınırız. Varolurken kavradığımız kadarıyla varlık, kaygıdır, geçiciliktir.
Durmadan geleceğimizden geçmişimize, tasalarımızdan anılarımıza, hayıflanmalarımıza, pişmanlıklanmıza gider geliriz. Heidegger'in "zamanın üçüncü eriyişi" adını verdiği şey, işte böyle sürekli geçmişle gelecek arasında gidip gelişimizdir. Kendi varlığımızın hem gerisinde hem ilersinde olduğumuz için, varoluşumuzla aynı anda varız.