Heidegger'in varoluşçu felsefesi perspektifinden Lacan'cı psikanalizin yeniden yorumlanmasının mümkün olup olmadığının tartışıldığı teorik olarak çok güçlü olan bir kitap.
Tıbbın ve dolaylı olarak da psikiyatrinin biyolojik yaklaşımdan çok yorumsamacı(hermönetik) bir yaklaşım sergilediğinin, saf bilimden ziyade beşeri bir bilim olarak ele alınması gerektiğinin vurguları bolca yer alıyor.
Son kısımdaki Freud ve Nietzsche'nin düşüncelerinin benzerliklerine ve ayrılıklarına değinildiği kısmı okurken Yalom'un Nietzsche Ağladığında kitabı aklıma geldi. Severek okudum.