Vatan Sağolsun
Aziz NesinQuotes
1934 yılında soyadı kanunu çıktı, her Türk kendine bir soyadı alacaktı. Herkes kendisine bir soyadı seçtiği için, insanların bütün gizli aşağılık duyguları ortaya çıktı. [...] Hertürlü yağmada hep sona kaldığım için, güzel soyadı yağmasında da sona kaldım. Bana, ortada böbürleneceğim soyadı kalmadığından, kendime "Nesin" soyadını aldım. Herkes "Nesin?" diye çağırdıkça, ne olduğumu düşünüp kendime geleyim, istedim.
Sayfa 8Kitabı okudu
Hayırlı evlat dedigin... (=
Adımı "Nusret" koymuşlar. Bu Arapça kelimenin Türkçesi "Tanrı yardımı" demektir. [...]
Hikaye yazmaya, askerliğim sırasında başlamıştım. O zamanlar, gazetelerde yazan askerlere üstleri iyi gözle bakmadıklarından, yazılarımı kendi adımla değil, babamın adıyla Aziz Nesin diye yazdım. Bu ilk takma adım, gerçek adımı örttü, Nusret Nesin unutuldu. Bana o zaman genç yazar diyorlardı. Babam, ak sakallı bir ihtiyardı. Bir devlet dairesinde işi olup da, orada kendisini Aziz Nesin olarak tanıtınca, hiç kimse bu ak sakallı ihtiyarın Aziz Nesin olduğuna inanmıyor ve babama zorluk çıkarıyorlardı. Babam ölünceye dek, resmi dairelerde Aziz Nesin olduğunu isbata çalıştı durdu.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bu hükümet adamlarının huyu bir başka olur. Karının eskisi, hükümet adamının yenisi işe yaramaz beyim. Hükumet adamı şaraba benzer; ikisi de eskidikçe değerlenir. Neden dersen, hükümet adamı dediğin yağlı kılıç örneği keskindir çok. Zamanla ona çarpa, buna çarpa körlenir, alışır.
Sayfa 61Kitabı okudu
Neden rahat durmuyorsun, evladım?... (=
Yayınlanan şiirlerime büyük ilgi göstermelerinin nedeni, şiirlerin güzel oluşundan değil, altında bir kadın imzası bulunmasındandı. Bir kadın takma adıyla şiirlerim yayınlanıyor ve bu kadın adına yığınla aşk mektupları yağıyordu.
Sayfa 11Kitabı okudu
İnsan, geçim sıkıntısından dara girip de bir eşyasını satmak zorunda kalınca içinde bir yeniklik acısı duyuyor; yaşam savaşında yenik düşmenin, başarısızlığın buruk, ezik acısı...
Sayfa 157Kitabı okudu