.
Ahmet Altan her zaman kabul gören türden konuşmaz ama deneme türündeki yazılarında ele alıp işlediği konular daima ve istisnasız üzerinde düşünülmeye değer konuşmalarıdır yazarın. Ondaki enginliği seviyorum, hep sevdim! Kendisi de ortaya koyduğu gibi Allah’a ve dinlere inancı yok ama bence o inançsızların bilgelerindendir. Her yazısında da bu (zaman zaman tavan yapan ve inancın alanına da taşan) bilgeliğinden az ya da çok izler bulmak mümkün. Bilge olunca da doğal olarak vicdanlı, adaletli, sorgulayan, uyaran/uyandıran, sırları/gizemleri açık eden, bulunduğu yere rağmen de oldukça kucaklayıcı... oluyor insan belli bir düzeyde de olsa! Bu deneme kitabındaki denemelerinde de yazara ait bu izleri görmek mümkün!
Aydınlanmak, bilgilenmek, duygulanmak, şaşırmak, kızmak, gelişmek, genişlemek hatta değişmek için okunması gereken kitaplardandır bu kitap! Yazarın edebi başarısı da kitapla bütünleşmeyi kolaylaştıran bir başka önemli unsur; “mana ile güzel anlatımın bir buluşmasıdır” demek yerinde olacaktır kitap için!
.
