Izmaritini iki parmağının ucuyla
Fiyakalandiriyor da " Lan bas git" diyor
Bir kez daha " senin izmaritinden
Kavga da çıkmaz yangında"
Çıkınındaki domatesi peyniri kuşlarla
Bölüşürken park bekcisi, hüznünü
Kuyruğuna sıkıştırıp gidiyor ötekisi
Çiçekler hüzünlü, kokulari kaybolmuş
Kadınsa yaprak döküyor tam da orada
Galiba ölüyoruz diyor, sönüyor ışıklar
Kim duyabilir şimdi çiçeklerle kadının
Kuğularinkini andıran veda ezgisini