Nereden çıktı bu habersiz vedalaşma
Yapacak onca şey varken.
Kürekleri çekerken hayat sularında
Yoksul kaldım bu karmaşada
Hani yapraklar bir bir savrulur da
Yetişemezler ya birbirlerine
Ama pes etmeksizin nasıl da koşarlar
Yeniden, yeniden.
Gidiyorsun işte bilinmez diyarlara
Ya benim ümitlerim ve hayallerim
Onlar da yaprak misali savrulurken ardından
Bir bakmışım orda burda darmadağın.
Şimdi bakıyorum ardından anlamsızca
İçimde fırtınalar, feryatlar kopuyor
Göz yaşlarım süzülüyorken yanaklarımdan
Acılarımı, ümitlerimi topladım
Gönlümün ta derinliklerine hapsettim
Şimdi her şey boş, her şey anlamsız
Ben kalmışım sensiz, yarsız.