Geçilen her zaman diliminden bir pencere kalır ardımızda.Çocukluk,gençlik,mutluluk,hüzün... Yıllar sonra dönüp dönüp seyrettiğimiz,yeniden yaşadığımız,nefes aldığımız,huzur bulduğumuz pencerelerdir onlar.Yeniden yaşanmaya değer olanların üzerine kapanmışsa pencereler ya da açıldığında karanlık bir duvardan başkası değilse görülen,o zaman penceresiz kalmanın ne kadar bunaltıcı olduğunu farkeder insan.