Vergilius'un Ölümü
Hermann BrochVergilius'un Ölümü Gönderileri
Vergilius'un Ölümü kitaplarını, Vergilius'un Ölümü sözleri ve alıntılarını, Vergilius'un Ölümü yazarlarını, Vergilius'un Ölümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Çünkü ne varsa gecede dinlenen, huzuru yudumlayarak, birbirlerini yudumlayarak, gölgelerin nabız atışlarını taşıyarak, birbirlerini gölgeleyerek, ruhlarını birbirlerine yaslayarak, karı koca olarak birleşerek, delikanlının kollarındaki kız gibi, delikanlının kollarındaki delikanlı sevgilisi gibi sığınmış —, evet, ne varsa gecenin içinde olup biten, kendi daha büyük karanlığının koyu yansımasının da parçasıdır,
çakmakta olan karanlık şimşeklerinin sûretidir, fırtınanın uçurumuna doğru çöküştür, rüyanın örtüsü sonuna kadar açılmıştır,
ve bizler, gecenin fırtınalarından bizi korusun diye çığlık çığlığa annemizden yardım istesek bile, o öylesine uzaklarda ve hatıraların içersinde öylesine yitirilmiştir ki, bize ancak, o da sadece arada sırada, çocukluğumuzdan bir ürperti eser;
bu, artık ne bir avutmadır, ne de bir koruyucu; ancak çoktan yitip gitmiş bir yurdun aynı zamanda hem tanıdık hem de yabancı soluğudur, fırtınanın öncüsü olan huzur dolu soluktur: ..
.
Sayfa 89 - İthakiKitabı okudu
Ah, aşkın kendisi, gecenin yüzeyinin altına batıştır, gecenin rüyanın sonsuzluğuna dönüştüğü o anaç zemine doğru batıştır,
kendi eşiğinin altına yol alarak, henüz biçim kazanıp göze görünür hale gelmemiş, ama her zaman bir fırtına ve bir yıkım olarak patlamaya hazır o ilk kaynağa yelken açıştır:
değişen, sadece günlerdir, zaman, yalnızca günlerin arasından akıp gider, ve gün ışığının hareketliliğinde gözün gördüğü, sadece zamandır;
buna karşılık hareketsiz ve büyüktür gecenin gözü, aşk onun derinliklerinde dinlenmeye çekilmiştir, yıldızların parıltısında bu göz, boş ve yakıcıdır, değişmez ve süreklidir, her gece, bütün zamanları aşarak yeryüzünün zamansızlığını kendi içinde yeniler
—, en gizli derinliklerinden yola çıkıp, dünyalar yaratır ve dünyaları yutar, artık hiçbir şeye bakmaksızın, hiçliğin o kör edici şimşek derinliğinden başka bir şey olmaksızın, bütün gözleri içine alır, sevenlerin gözlerini, hayata uyananların gözlerini, ölmekte olanların gözlerini içine alır; bakışlarını zaman ötesine diktiği için sevmekten aciz, ölmekten aciz kalmış gözler.
Sayfa 88 - İthakiKitabı okudu
.. ah, evet, bekleyiştir şiir, yola çıkış değildir henüz, ama öte yandan da sonsuz ayrılıktır.
.
Sayfa 86 - İthakiKitabı okudu
Kaçış, ah evet, kaçış! Ve gece, yani şiirin zamanı.
Çünkü şiir, alacakaranlıkta görebilen bekleyiştir, günbatımının sezgileriyle dolu uçurumdur, eşikte bekleyiştir, aynı zamanda hem birliktelik hem de yalnızlıktır, aynı zamanda hem karışım hem de karışım karşısında duyulan korkudur, karışım içersinde kötülükten arınmıştır, uyuyan sürünün rüyası kadar kötülükten uzaktır, ama yine de böyle bir kötülük karşısında duyulan korkudur: ah, evet, bekleyiştir şiir, yola çıkış değildir henüz, ama öte yandan da sonsuz ayrılıktır.
Sayfa 86Kitabı okudu
.. katmerli bir vedalaşmanın eşiğine sürgün edilmiş o geceler; dünyayı saran, değişmeksizin hep aynı kalan bir uykunun geceleri;
oysa insanlar, meydanlarda, sokaklarda, meyhanelerde, sonra daha en baştan kaçınılmaz olarak ve peş peşe, bütün şehirlerde, zamanın hiçbir noktasından duyulmaksızın ve asıl bu yüzden farkına varılır biçimde, tepinip durmaktaydılar; evet, bu da uykuydu, ..
Sayfa 85Kitabı okudu
Dünyadan olan hiçbir şey, uykuyu gerçekten terk etmeyi başaramaz, ve her kim ki, iç dünyasına kök salmış geceyi asla unutmaz, ancak o kişi çemberi kapatmayı başarabilir, başlangıcın zamandan yoksunluğundan yeryüzünün zamandan yoksunluğuna dönmeyi başarabilir, dolaşıma hep yeniden katılabilir,
çünkü kendisi de zamanların akışının değişmezliği içersinde dolanıp duran bir yıldızdır, alacakaranlıktan yükselir, alacakaranlıkta yitip gider, gecenin içinde ve geceden gelen bir doğuş ve yeniden doğuştur, aydınlığı karanlığa işleyip geceyi içinde barındırmaya başlayan gündüz vakti tarafından döllenmiştir.
Sayfa 85 - İthakiKitabı okudu