"Bu metin Pontus Hulten’in yapmak istediği tezinin özüdür. Tezini yapamadı zira müze direktörlüğü zamanının tümünü aldı. Ancak bu metnin etkisi yetmişlerin sonu seksenlerin başında Pompidou Müzesi’nde direktörlük yaptığı yıllarda ‘Sanat Alanları’nı genişleten ‘Paris-Moskova’, ‘Paris-Berlin’… sergilerinin özünde hissedilir: Sanatı sınırlardan kurtarmak, sanatı bilim, ilim, politika… alanlarıyla zenginleştirmek.
1990’ların ortalarında gerçekleştirmek istediği bir sergi vardı: ‘Vermeer Spinoza’ sergisi. Dünyamızdan ayrılmadan önce gerçekleştiremediği tek sergi bu oldu: Spinoza’nın mercekleri Vermeer’in ışıkla yıkanmış yapıtları, Spinoza’nın yere göğe bağlı seslenişi ve Vermeer’in bu sesi duymuş olması.
Pontus’un bu metni bir mercek gibidir zaten, Spinoza’nın Vermeer’le birleştiği ışıklı bir oda müziğidir.”
Sarkis, Nisan 2012
