Vicdan Saatleri
Abdullah AtaşçıSözler ve Alıntılar
Ölüm, gidenler için kolaydır, öyle bilesin.
Kalanlar, onların yüklerini taşırlar.
Sayfa 101
‘Yoksulluk en büyük hükmedicidir.’
Sayfa 32
"Ellerimi diyorum örneğin, unutmuştum çoktandır, çimento yanığı zamanlara armağan etmiştim onları, sen uğramasaydın yüreğimin taş duvar evine, hatırlayacağım yoktu ellerimi, bilmem kaç mevsim".
Sayfa 21Kitabı okudu
İnsan büyüyünce anlıyor gerçekleri iyi niyetlilerin hep kaybettiğini...
Geçmişinin soğuk iklimlere özgü üşümesi, gözbebeğindeki sıkıntı, çalı çırpı, belirsizlik, zamanın dışına itilmek, yoktan yok olmak, adımlarını kontrol edememek, ilk gençliğindeki umudu yeniden yakalayamama acısını çok derinden hissetmek, bir insanı sevememek, bir hüznü adam gibi yaşayamamak, annesinin dizinin dibine çocuk olarak umarsız bir şekilde oturalım oturamamak...
(Tünel)
Sayfa 87 - Doğan KitapKitabı okudu
Çünkü bir insanı sevmekti belki de büyümek asfaltın o soluk yitik rengine bakıp da dünyayı pespembe görebilmektir
Ölmeden ölmek sorunum. Bu sonuncu olur mu bilmiyorum. Kaçıncısı olur ya da? Hangisi daha zordur? Bir kere ölmek mi? Yoksa her şubatta yeniden yeniden ölmek mi?
(Tünel )
Sayfa 82 - Doğan KitapKitabı okudu