Onu kim sevmezdi ki? Zayıflığını nasıl destekleyeceğinizi düşündürecek bir tutumla duygularınızı taciz etmiyor; çevresine sakin, bastırılmış bir sevinci irkiltecek bir asabiyet yaymıyordu; dudaklarından insanın içini yakacak sözler dökülmüyordu; gözleriyle kalbinizi dolduracak , paslı ve zehirli oklar göndermiyordu, onun yanı huzurlu bir sığınaktı , çevresine güneş gibi ışık saçıyordu.