“Beni bu duruma iten her nedene nefret
doluyum. Ben bu duruma öylesine düşmedim. Yalnız bırakıldım bu yolda. Keşke çıkmasaydım diyorum bazen şu hayat yoluna. Ölüyorum
diyorsam, bir bildiğim vardır mutlaka. Çünkü ölüyorum. Yavaşça ölüyorum ve hayat
yolundan şaşmak zorunda bırakılıyorum. Keşke böyle sonlanmayacak olsaydı hayatım.
Teşekkür de edemiyorum ki hayatıma. Keşke teşekkür etsem de hayatıma, öylece çekip gitsem bu dünyadan usulca. Usulca gidiyor gibi görünsem de içimdeki haykırışlar beni
paramparça ediyor. Hoşça kal bile demek
istemiyorum hayata. Çünkü benleyken
hiç hoş kalmadı.”
Yaşadıklarından sebep kendisini ölümün
insafsız kollarına bırakmak zorunda kalan kan kanseri Vina’nın hastaneye yerleşme sürecini, hastanede geçen günlerini konu alan Birinci Kısım ve hastane gecelerinde içinden
geçenleri döktüğü mavi kapaklı defterde
yer alan yazı ve şiirleri konu alan İkinci Kısım
bu kitapta sizleri bekliyor.