Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları Gönderileri
Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları kitaplarını, Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları sözleri ve alıntılarını, Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları yazarlarını, Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Virginia Woolf ile Vita Sackville'in 1923 ve 1941 tarihleri arasındaki yazışmalarının derlemelerinden oluşan kitap;
o zaman da yaşayan bu iki önemli insanın birinci ağızdan tecrübelerini , duygu ve düşüncelerini , başarılarını ve başarısızlıklarını, çıktıkları yolculukları kendi betimlemeleriyle okuma fırsatı sunuyor bize. Bu iki yazarın ilişkisinden yola çıkarak birbirlerine yazdıkları bu mektuplar bazen bize Virginia'nın Orlando'yu neyden ilham alıp yazmaya başladığından, Vita'nın Passenger to Teheran (Tahran yolcusu) kitabını yazmak için kaç kez İran'a gittiğinden ve orada neler yaşadığından, 2.Dünya savaşında, bu savaşın üzerlerinde ki etkilerinden bahseder. Bazen de sadece mektuplar bu ikilinin günlük işlerinden ve uğraşlarından bahsetmesiyle sonlanır. Hem tarihi hemde biyografik bir nitelik taşıması bakımından öğretici bir yanı da vardır.
10 October, 1940
You know I love you, and you know I like Leonard. There is a difference between love and like. So you are my love and Leonard is my like.
Your Vita
31 May, 1927
Oh Virginia, I'd do anything to make you well. I wish to god if you had got to be ill, it had happened here, and then you'd have been obliged to stay, and I could have looked after you,
Your Vita
very much distressed
11 November 1927
Darling forgive my faults. I hate them in myself, and I know you are right. But they they are silly surface things. My love for you is absolutely true, vivid, and unalterable...
Vita
I just miss you, in quite a simple desperate human way... I miss you even more than I could have believed; and I was prepared to miss you a good deal. So this letter is just really a squeal of pain. It is incredible how essential to me you have become... Damn you, spoilt creature; I shan't make you love me any the more by giving myself away like this - But oh my dear, I can't be clever and stand-offish with you: I love you too much for that. Too truly... But you have broken down my defences. And I don't really resent it.