geçenlerde biriyle öyküden, öykü kitaplarından konuşunca aklıma geldi ve tekrar aynı keyifle okudum. sekiz öykülük nefis toplam noktalama işareti olarak sadece virgülü kullanıyor. gerçeküstü, deneysel, yepyeni bir dille doğada nokta yoktur diyor. belirsizliğin, dönüşümün, yersiz yurtsuzluğun, çaresizliğin, öksüzlüğün, renksizliğin, dilsizliğin manzarasını çıkarıyor. sürekliliği, durukluğu, imgeleriyle etkileyici bir ufuk çizgisi. çok başarılı bir deneme. 2000'li yılların en iyi öykü kitaplarından biri.
