Berber Reşit o sıra gözünde gözlük, yaprakları lime lime olmuş Kankalesi Cengi'ni kimbilir kaçıncı kez okumaktaydı. Kendini kitaba kaptırmış, sallanıyordu.
(Tanıtım Yazısı'ndan)
Orhan Kemal bu kitabında çalışma ilişkilerine az değinmiş. Okurken ilk gözünüze çarpan kadının toplumda ki yeri olacak sanırım .Erkeği gözünde çok büyüten kadın küçük tanrı olarak bile nitelendiriyor. Istedigi kadar dövsün, çalıştırıp elinden parasını alsın, tüm parayı içkiye versin, yeri gelsin seni insan yerine bile koymasin ama yine de o senin erkegindir sesini cikaramazsin. Bilmiyorum sizde de aynı etki olacak mı ama ben kitabı okuyunca bir kez daha kadının yerini ,1950 'lerden bu yana değişimini gördüm .Belkide çok feminist bir gözle baktım bilmiyorum ama kitabı beğendim Orhan Kemal hayatı tüm gerçekliğiyle gözler önüne sermiş herkese tavsiye ederim.
Yine fevkaladenin fevkinde, unutamadığım bir başyapıt Orhan Kemalden... Orhan Kemal her okuduğum kitabıyla beni büyüleyip, kalemine, kendine hayran bırakmaya devam ediyor halen. Gelmiş geçmiş en iyi, kalemi en güçlü, en deneyimli yazarlar arasında ilk sırada yerini koruyor bana göre. Bu seri kitaplarını okumayan kalmasın. Böylesine kaliteli bir üslupla işlenmiş roman okunmayı ve hak ettiği değeri, ilgiyi görmeli.
Kitaptan 13 Alıntı
"Haklısın insanın mal olmaması lazım ama oluyor işte. Ve sen bunu ancak şimdi, yani bıçak kemiğe dayanınca düşünebildin. İğne etine saplanınca..."
Vukuat Var, Orhan Kemal (Sayfa 336 - Everest - 20. Baskı - 2014)
"Peki niçin bu kadar kan döküldü? Milli Mücadele ve onun şuuru?"
.....
"Mühim olan, senin ve benim nefsi nefsimizdir. Bunu temin edecek devlet ister laik olsun ister şer'i Haydi şerefe!"
"Peki halk? Fakir fukara?"
"Vız gelir!"
"Komünizme karşı baraj" olsun diye göz yumulan bu güç, demek günün birinde iyice dal budak salacak, sonrada önüne geçilemez bir hal alacaktı.
Toprak Ağalığı
İnsanlardan çok önce var olan bu topraklara dedesi, belki de dedesinin dedesi tırnaklarını geçirmişti ilkin. Kim ne zaman geçirirse geçirsin, bu topraklar onundu. Devlet, sık değişen hükümetlerse, o ve onun gibilerin topraklarına bekçilik, jandarmalık etmekten başka görevi olmayan şeylerdi.
-Öyle mi? Hiç bitmiyecek mi senin bu okuman?
-Bitmiyecek, dedi.
-Hiç mi?
-Hiç.
-Niyetin kâtip olmak mı yani?
-Hayır.
-Ya?
-İnsan olmak.
"Gönül kimi severse güzel o."
"...bu dünya bir ürya, bir düş. Bir varmış bir yokmuş hesabı."
"...İçinden bir sıkıntının kül renkli ağırlığı geçti...."
...Cenab-ı Allah'a tevekkül olmalıydı,deldiği boğazı aç komazdı elbette, ama elinde değil, tevekkül olsa bile işin ucu kendisine dokununca tevekkül mevekkül uçup gidiyordu. Sonra Cenab-ı Allah'ın pek öyle deldiği boğazlarla da ilgisi yoktu galiba.Her yıl Çukurova'ya binler, on binlerle ırgat gelirdi. Hepsi de Cenab-ı Allah'ın deldiği boğazlardı. Böyle olduğu halde, çoğu iş bulamaz, sürüm sürüm sürünür,yaşlılar, bebeler açlıktan bir deri bir kemik sürünürler, derken Otegeçe'deki mezarlığa yem olurlardı.Otageçe'deki mezarlığa yem olanlar Cenab-ı Allah'ın dediği boğazlar değil miydi...?
Eşek dili yazar, kurşun döker, çarpıntı keser, "fiili cimaın en efdali" ni, İbrahim Hakkı Efendi Marifetnamesi'ne göre salık verir, muhabbet tılsımları yapar, muskaları yazar ama kedisi hiç mi hiçbirine inanmazdı...
