Yoruma nereden ve nasıl baslamaliyim bilemiyorum. Kitabın üzerimde bıraktığı etkisinden mi yoksa yazarın üzerimdeki etkisinden mi?
Vuslat İncileri, Demet Baykal'ın ikinci kitabı. İlk kitabı olan #bakisacisi eminim ki herkes tarafından sevilerek ve ilgiyle okundu. Hepimize farklı öğretiler, adı gibi farklı bakış açıları ve farkındalık sağladı. Ana karekter Devran ile beraber bizi ruhsal aydınlanma yolculuğuna çıkardı. Ardından gelen bu ikinci kitap #vuslatincileri benim gibi ilk kitabı okuyan herkes tarafından heyecanla beklendi. Yine soluksuz okundu, farkındalıklarımızı bir tık daha arttırdı, kendimize çıkardığımız paylarla hayatımıza yön vermede yardımcı oldu. Ana karakter yine Devran'dı. Fakat bu defa bambaşka bir yolculukla karşımızdaydı. Hele ki hikayenin son buluşundaki ters köşe ile yaşadığım şaşkınlık ve yazara olan hayranlığım zirveye ulaştı.
Bana göre hiçbir başarı tesadüf değildir. Yılların birikimi, bu birikimin aktarılma şekli, okuyucuyu en hassas yerinden yakalayıp mutlaka kendiyle ortak bir noktada buluşturma hâli maalesef ki her yazarın başaracağı bir şey değildir. Demet Hanım da bunu bir kez daha kanıtladı. Kendi kalbinin ve yüzünün güzelliğinin karşılığını fazlasıyla haketti. Şimdi heyecanla üçüncü kitabı bekliyorum. Kitaplığımda yeri hazır bile.
