Watchmen
Alan MooreWatchmen Reviews
You can find Watchmen reviews, Watchmen book reviews, Watchmen ratings on 1000Kitap.Çizgi romanlara olan bakışımı değiştiren aşırı beğendiğim ve herkese önerdiğim bir çizgi romandır kendisi. Bu zamana kadar gördüğümüz kahramanların hep iyi olduğu, kötülerin hep kötü olduğu gerçek dışı ve düşünülmesi dahi imkansız olan anlatım biçiminden çıkılmış çok farklı bir boyuta evirilme gerçekleştirilmiş. Dünya görüşündeki etik anlayıştan tutun karakterlerin kendi öz hayatında yaşadıklarının derinliği çok güzel işlenmiş. Süper kahraman dediğiniz nedir? Daha iyi bir hayat için bazılarının fedakarlık göstermesi gerekir mi? Ya da elinizde kocaman kırmızı bir buton olsaydı daha iyi bir dünya için diğerlerinden vazgeçer miydiniz? Kimin yaşaması veya yaşamamasına kimler karar veriyor? Her hayat değerli midir? Kendi hayatınızın baş rolünde bir kahraman mısınız, yoksa topluma ayak uydurmuş, vazgeçmiş sessizlik içindeki hiç kimseler misiniz? Yalnızca kahraman olmak mümkün değildir gençler. Kurgudan ve fantastiklikten ayıkladığınızda dahi elinizde birçok tartışacak konu kalıyor. Çizimleriyle, karakter derinlikleriyle bizden bin ışık yılından uzak duran mükemmel idealaştırılmış insanlar dahi eninde sonunda insandır ve günün sonunda Peter Parker’ın büyükbabasının dediği gibi büyük güç büyük sorumluluk getirir ama hep mutluluk getirmez. Bu çizgi roman bir devrimdir arkadaşlar. Okumadıysanız acil okumalısınız.
Çizgi roman okumaya 2012 yılında Watchmen ile başladım. Doğru bir tercih olduğunu daha fazla çizgi roman olduktan sonra anladım. Alan Moore'un muhteşem yaratıcılığı ve akıcı olan hikaye ile sizleri alıp götürüyor. Eğer daha önce çizgi roman okumadıysanız mutlaka ''Watchmen'' ile başlayın derim.
456 syf.
·
Not rated
Kim gözleyecek gözcüleri?
Kitabın arkasında şöyle yazıyor; “Sanatkarlığın zirvesinde bir başyapıt.” Bunun üstüne bir şey demek manasız. Tüm iç içe geçen hikayeleri bayılarak okudum. Tüm çizimleri tek tek, her bir sayfayı bazen dakikalarca inceleyerek bitirebildim. Çok hoş, hem öykünün kendisi, hem trajedisi, hem felsefesi, hem çizimleri. Sanatkarlığın zirvesi böyle olur. Nasıl bir emek var anlayabiliyorsunuz. Hoşça vakit geçirmek isteyenlere tavsiye ederim. Popüler kültürden de uzak kalmamak lazım.
Not: Başka bir okuyucu bu tür için güzel açıklamalarda bulunmuş (diğer incelemelere bakınız) Çizgi roman denilen şeyin ne olduğunu bunu okuduğumda anladım. Ve bu kategoride kült olan meşhur eserleride bu vesile ile toplamaya karar verdim.
Saatçi Abiler
Gerçekçi bir süper kahraman hikayesi yazıp bunu fantastik dünyalardan ilginç kılan bir eser. Rorschach karakteri, şahsi favorim, asi tavrı, düşmanlarına olan acımasızlığı ile size süper kahramanların gerçekten "iyi" olan taraf olup olmadığını sorgulatıyor. Kitapta da bu nedenle toplum tarafından istenmeyen, dışlanan süper kahramanlar okuyoruz. Süper kahramanlar gerçek hayatta olsa tozpembe insanlar olmayacağı düşüncesiyle yola çıkan kitap bunu karamsar dünyasıyla çok iyi yansıtıyor.
Eserde sadece sıradan insanlar da yok. Dr. Manhattan adında birtakım olaylar sonucunda insanüstü güçler kazanan varlık da var. Yazar Alan Moore'un ustalığı sayesinde de karakter hiç evrenin havasını bozmadan hikayeye uyum sağlıyor. Öyküde yan hikaye olarak da gazete satıcısının yanında çizgi roman okuyan çocuk var. Bir yandan onun okuduğu kitabı da okuyoruz. Bu olay da çok hoşuma giden detaylardan biri. Ayrıca Zack Snyder'ın yönetmenliğinde, kitabın orijinaline tıpa tıp sadık kalınan bir film uyarlaması olduğunu da söylemem gerek. Ben size kitabi okumanizi, sayfaların arasında gezinip çizimlerine kendinizi bırakmanızı öneririm.
Toparlayacak olursam çizgi roman dünyasının yapı taşı olarak gördüğüm bir o kadar da uzun olan yapıt, karakterleri, atmosferi, diyalogları, hakikatliği ile 10 numara 5 yıldızdır.
Eğer bir kötülüğün mantıklı bir nedeni varsa o hala kötülük müdür? Bence değildir. Neden olsunki? Düz intikam hikayelerinden uzakta, fantastik ögeleri minimumda tutulmuş mükemmel bir çizgi roman
416 syf.
·
Not rated
"I did it thirty-five minutes ago"
Çizgi roman türü arketiplere dayalı hikaye anlatıcılığının modern bir yorumu olması nedeniyle psikoloji ile yakından alakalıdır. Ancak 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan bu tür, mitolojik hikaye anlatıcılığında belirgin olan "toplum için kahraman" temasından uzaklaşmıştır. Modern çizgi romanlar, zamanın ruhu gereği, esas olarak Kant'ın "otonom birey" ve metodolojik olarak Shakespeare'in "bireysel katarsis" yaklaşımları ile şekillenmiştir. Bu nedenle neredeyse bütün süper kahraman hikayeleri kahramanlarının kişisel etik kaygıları etrafında şekillenir (bkz. rasyonalist Batman ya da katolik Daredevil).
Alan Moore, Watchmen ile "Süper kahramanların eylemleri içinde yaşadıkları toplum üzerinde nasıl etkiler bırakır?" sorusu ile ilgilenerek, çizgi roman türüne yepyeni bir soluk getiriyor. Bu anlamda Watchmen, tıpkı daha sonra The Wire'ın yapacağı gibi, kişisel katarsis yerine Antik Yunan Tragedyalarında hakim olan toplumsal yozlaşma temasını hikayenin merkezine alıyor.
Watchmen bu bakış açısı ile okunduğunda, Moore'un ortaya attığı etik problem (Who watches the Watchmen/Gözcüleri kim gözlüyor) daha anlaşılabilir bir hale geliyor. Neticede finalde Ozymandias'ın Roschach'a söylediği "düğmeye 35 dakika önce bastım" sözü de bununla alakalı değil mi?