"İnsan dostunu, düşmanından daha zor affediyor."
Bu cümle o kadar doğru ki! İnsan zaten düşmanına, yakın olmadığı insanlara güven duygusu beslemiyor. Ama en yakınına en çok güveniyor ve o en yakınından hiç beklemediği bir darbe yiyince nasıl affedebileceğini bilemiyor. O darbeden sonra bir başka kişiye ne güvenilebiliyor ne inanılabiliyor artık. O en yakın insandan gelen yanlış, tüm insanlara inancını yitiriyor insanın.