Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
En Eski Y Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Y sözleri ve alıntılarını, en eski Y kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.910 üzerinden
Harika bir Türk Distopyası okudum, kitap ile ilgili söyleceğim tek şey bu bile olabilir. Cem Akaş ile daha önce nasıl tanışmadım diye hayıflandım tüm kitap boyunca. Oldukça sade, akıcı bir dili var ve kurgu harikulade. Erkek egemenliğinden bıkmış bir dünya ve kadınların hakim olduğu bir dünya nasıl olur, mükemmel mi olur korkunç mu olur kafanız karışmadan okuyup anlıyorsunuz, kurgulanan dünya oldukça net bir şekilde okura sunuluyor. Kitap üç bölüm halinde yazılmış, ilk bölümü kitabın konusunu anlamak, karakterleri tanımak olarak düşünebiliriz, ikinci bölümde ana karakterimizden dinlemeye başlıyoruz olayları onun başına gelenleri ve son bölümde de röportaj biçiminde yazılmış bir sonuç ve değerlendirme var yine ana karakterimizin ağzından.
Bize vermek istediği ana fikir farklılıklar ve bu farklılıkların insanı koca dünyada nasıl yalnız bıraktığı. Eğer olağandan farklıysak zorlu mücadeleler vermek zorunda kaldığımızı kurduğu dünyada muhteşem bir şekilde anlatmış bizlere Akaş.
Geç kalınmış bir tanışma oldu ama diğer kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum. Distopya sever biri olarak bir Türk yazardan böylesine harika bir kurgu okuduğum için çok mutlu oldum.
Türk edebiyatında örneğine sıkça rastlamadığımız distopya tarzında bir roman. Şöyle ki, bir dünya düşünün erkek geninin tamamen yok olduğu (sanıldığı).Y Kromozomun tamamen iflas ettiği bir dünyada geçiyor hikaye. Bu dünyada bir erkek çocuğu çıkageliyor nasıl olduğu bilinmez halde ve olaylar gelişiyor.
Cem Akaş'ın Olgunluk Çağı üçlemesi ve Sincaplı Gece kitaplarından sonra denemeye devam ettiği distopik - yarım bilimkurgu öyküsüne giriş gelişme ve sonuç olarak üç başlık atıyor. Önceki bahsettiğim kitaplarına nazaran çok daha rahat okunabilen, bir iki günde bitirebileceğiniz, aslında çizdiği distopyadan öte verilen mesaj ile ön plana çıkan bir kitap olmuş.
Eğer değişik tarzda bir kitap okumak istiyorsanız, bu kitaptan başlayabilirsiniz Cem Akaş için.
Konusu çok farklı bir kitap. Erkeklerin yaptıkları zalimlikler kibirler yüzünden soyu tükeniyor ve sadece kadınların yaşadığı, erkeklerden nefret edilen bir dünyada geçiyor. Bir gün bir erkek çocuğu bulunuyor ve bulan kişiler, çocuk öldürülmesin diye onu kız gibi yetiştirip saklamaya çalışıyor. Olaylar da bunun üzerine gelişiyor. Konu ilginç ve kısa görünmesine rağmen çok derindi. Ama ben pek ısınamadım bunun sebeplerinden biri kitabın 3 bölümden oluşması. Birinci bölüm geçmiş zaman kipiyle, 2. Bölüm gelecek zaman kipiyle yazılmış bu da okumayı çok zorlaştırıyor, akıcı olmuyor. Bir de ana karakter bana çok tersti, 3. Bölüme kadar yaptıklarını aşırı saçma buldum ve sinirlendim :D 3. Bölümde karakter olgunlaştığı için biraz sempatimi kazandı ve kitabı mutlu bitirmemi sağladı :D Çok sevdim bayıldım diyemem ama idare ederdi, farklı birşeyler okumak isteyenlere ve distopya severlere öneririm
"Y kromozomunun yeryüzünden silindiği, artık yalnızca kadınların yaşadığı bir dünya. Geçmişin siyasetinden, ekonomisinden, toplum yapısından, kültürel birikimine, ilişki biçimlerinden nefret edilen bir dünya bu, çünkü hepsi erkek yapımı. Artık yeni kurallar var, çünkü eski insanlar yok."
Böyle bir dünyaya doğan tek erkek çocuğunun hikayesi Y.
3 ana bölümden oluşan ince bir kitap. Distopyaya bayılan biri olarak söyleyeceğim şu ki: sevemedim kitabı. Konu güzel fakat olmamış yani. Eksik kalmış, sanki hiç edilmiş konu. Büyük bir iştahla başladığım kitap biraz hayalkırıklığı ile noktalandı diyebilirim.
Y kromozomu artık yok. Erkeksiz bir dünyada, kadınların sözü geçiyor artık. Yuva kuruyorlar, devletleri yönetiyorlar, gönüllülük saatleriyle her alanda var oluyorlar.
Kabul edelim pek çoğumuz bunu düşledi. ‘peki ya erkekler olmasaydı?’ diye sorduk kendimize.
Şiddet ortadan kalkar mıydı? Ya kadınların maruz kaldığı tahakkümler?
Bir ütopya mı