Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Y Yorumları ve İncelemeleri
Y yorumları ve incelemelerini, Y kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Y puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitabı okumaya başladığımda kurgudaki boşlukların nasıl dolacağını merak ediyordum. Ancak sayfaları çevirmeye devam ederken bu soruların çoğuna yanıt bulamadığımı fark ettim.
Okurken ursula k le'guin okuyormuşum havası seziyordum. Kitabın içindeki K ve ursula karakterlerini gördüğümde ise bundan emin oldum. Zaten yazar da bu ilhamdan ilerleyen bölümde bahsetmiş.
Özellikle kitabın son bölümü hoşuma gitti. Kendi kitabının eleştirisini öykünün içine yedirmiş ve bunu başarıyla yapmış.
Eğer kurgudaki boşluklar olmasaydı çok daha lezzetli bir kitap olacaktı hiç şüphesiz.
Konusu itibariyle bu kadar ilgi çekici bir kitabın kurgusu ancak bu kadar kötü olabilirdi. Benim için hayal kırıklığı, incecik kitap ama elimde süründü durdu..
"Y kromozomunun yeryüzünden silindiği, artık yalnızca kadınların yaşadığı bir dünya. Geçmişin siyasetinden, ekonomisinden, toplum yapısından, kültürel birikimine, ilişki biçimlerinden nefret edilen bir dünya bu, çünkü hepsi erkek yapımı. Artık yeni kurallar var, çünkü eski insanlar yok."
Böyle bir dünyaya doğan tek erkek çocuğunun hikayesi Y.
3 ana bölümden oluşan ince bir kitap. Distopyaya bayılan biri olarak söyleyeceğim şu ki: sevemedim kitabı. Konu güzel fakat olmamış yani. Eksik kalmış, sanki hiç edilmiş konu. Büyük bir iştahla başladığım kitap biraz hayalkırıklığı ile noktalandı diyebilirim.
Konu dikkat çekici 3 bölümden oluşuyor ancak 2.bölümde biraz sıkıldım sonra güzel bağlamış empati yapmanızı sağlıyor sizi o dünyanın içine çekiyor ve farklı olanın her daim ötekileştirildiği gerçeğini görüyorsunuz.
Öyle bir konu ki bu mesele nasıl daha önceden romanlara, denemelere, felsefi tartışmalara konu olmamış yada oldu da benim mi haberim yok. Yazarın okuduğum ilk romanı. Kısa sürede bitirdim. Özgün bir fikirden doğmuş, kendini hızlı okutan bir kitap. Vermek istediği mesajları da okurun gözüne sokmadan verebilmiş. Yazarın anlatmak istedikleri bunlar mı bilmiyorum ama: Geçmişi yok sayarak ilericilik yapılamayacağı, "iyi" zannettiğin fikrin, "kötü" yü yok ederek iyiliğini koruyamayacağı, karşıtlığın çeşitliliğin olmadığı yerde erdem ve ahlakın da gelişemeyeceği benim bu kitaptan ilk aklımda kalanlar. Kitapta kadınların erkeklere açtığı savaş kadınların ideolojik göstermeye çalıştığı ırksal bir soykırıma dönüşüyor. Bu da aslında kadınların erkeklerde şikayet ettikleri konulardan biri. Yani iktidar kalıpları cinsiyet meselesi değil insan türünün ortak sorunu diyor.
Aynı distopya yı bir de kadın yazardan okumak isterdim, yada belki kadın bir yazardan kadınların olmadığı bir distopya okumayı.
Konu ilgi çekici olduğu için metni okumak istedim. Güzel de başladı ancak anlatıcı değişene kadar. 2. Bölümden sonra tek düze “sen” anlatıcıya dönen metin olacak olanları bize keşfetme imkanı tanımıyor bize her şeyi söylüyor. Kitabın ilk bölümde bu distopyaya ne kadar ikna olduysam ikinci bölümde de o kadar kabız kalan anlatıcıyla olaylara ikna olamadım.