Yaban Çiçeği serisi benim son yıllarda en hızlı okuduğum ve her satırına tek kelimeyle hayran kaldığım bir seri olmuştu. Nasıl buldum, nasıl denk geldim de aldım hiç hatırlamıyorum ama büyük bir heyecanla herkese tavsiye edip durmuştum. Hatta öyle ki uzun uzun kitaptaki karakterleri hayal ederek gözümde canlandırmıştım.
İki seriden oluştuğunu düşündüğüm kitabın yakın zamanda Veda adlı üçüncü bir kitabı olduğunu duyunca şaşırmakla sevinmek arasında kaldım. Şaşırmamın temelinde de kitabın ''bence'' bitmiş olmasıydı. İyi kötü her şeyin yaşanarak bir sona bağlandığını düşünmüştüm. Sevinmemin sebebi de tabii ki onlarla biraz daha yol yürüyecek olmamdı.
1 saatte okuyup bitirdiğim kitap hakkında ne düşünüyorum peki şimdi?
Şaşırmakta haklı olduğumu...
Evet, bitmiş bir hikayeye zorlayarak ikinci bir son eklemeye gerek yoktu. Ne bir olay oldu bence ne de etkileyecek bir durum. Belki bir miktar son sayfanın son 5-6 cümlesi biraz ''vay be'' dedirtti ama o da hayal edilmeyecek bir şey değildi. Çok güzel iki kitaptan oluşan Yaban Çiçeği bence o şekilde kalmalıydı. Buna gerçekten gerek yoktu diye düşünüyorum. 160 sayfa bir kitap bulunca karşımda zaten bir tadım kaçtı. Hoş 360 sayfa olsa neyle karşılaşırdık, onu da bilmiyorum. Ama yine de Thayer özlemimi bir miktar gidermiş oldum.
