.....Bu öfke içinde, kötülüklerden arınmış, umutlardan sıyrılmış gibi yıldızlarla dolu bir gecede kendimi dünyanın tatlı kayıtsızlığına bırakıyordum. Annemin bana ne kadar benzediğini, adeta kardeş gibi olduğumuzu hissedince eskiden olduğu gibi şimdi de mutlu olduğumu anladım. Her şeyin eksiksiz olması ve kendimi yalnız hissetmemek için idam günü izleyicilerin kalabalık olmasından ve beni nefretle karşılamalarından başka bir istediğim kalmamıştı.